سلام کردن

عادت مردم فهیم و مهربان روستای بالانج این است که هر فرد کوچک تر باید بر فردی که از لحاظ سن و سال از او بزرگ تر است، سلام کند، مگر در مورد افراد روحانی معمم که در این مورد وقتی شخصی روحانی باشد بهتر آن می دانند که دیگران بر او سلام کنند. هر چند که از حیث سن و سال از وی بزرگ تر باشند، اگر آن ها همدیگر را نشناسند عادت و رسم آن ها این است که بر روحانی و معمم باید سلام کرد. به خاطر علم، سواد، آگاهی و دانش و لباس مقدسی که پوشیده است.

می گویند زنان، هر چند هم که مسن باشند بر مردی که نوجوانی را پشت سر گذاشته باید سلام کنند مگر در مورد کودکان و نوجوانان کم سن و سال که آنان بر زنان پیر باید سلام کنند ;که زباناً این را می گویند ولی عملاً چیز دیگری است که معمولاً به مادران و زنان مسن مردان دارای سن بیش از 20 سال نیز سلام می گویند . دیگر این که مردم روستا هنوز هم عادت دارند به محض این که از در وارد شدند بر حاضران سلام کنند و این سنت از لحاظ تربیتی و خانوادگی رواج کامل دارد 

اصطلاحات مربوط به اسامی حیوانات را با سن آنها به اسامی مختلف نامیده می شود مثلا وقتی

می گویی بالاخ معلوم می شود که منظور  بچه گاومیش (زیر یکسال ) است که به این اسم

نامیده می شود

اصطلاحات قدیمی در خصوص ارزش گذاری انواع پولهای رایج  و اندازه گیری ،سنجش اوزان و متراژ نمودن زمینهای کشاورزی که در روستای بالانج به کار می بردند

من این اصطلاحات قدیمی را از مرحوم پدرم ( حاج سید علی طاهری بالانجی ) پرسیده ویاداشت نموده ام . خداوند همه رفتگانمان را بیامرزد مرحوم پدرم نسبت به اصطلاحات قدیمی و کاربردشان آگاهی کامل داشت و همیشه مشکلات روستائیان را با کمال متانت حل وفصل می نمود(یادش گرامی و روحش شاد )