ترک ماتالیهایی که در بین مردم روستای بالانج رایج بود وهمیشه آنها را می خواندند
ترک ماتالی
هَپسَنه آی هَپسَنه
هپسنه بیر قوشویدی
باغچایا قون موشویدی
بَی اوُغلی گؤرموشویدی اُخونان وورموشویدی
مُن اُخونان بیزارام کتان کوینک یازارام
کتان کوینک معل معلی
گَل اُخو بیزیم دیلی
بیزیم دیل اورمو دیلی
اورمودان گئلَن آتلار
آغزین دا یییَن چات لار
تات مَنه داری وِردی
داری نی سپدیم قوشا قوش مَنَ قانات وِردی
قاناتلاندیم اوشماغا حق قاپی سین آشماغا
حق قاپی سی کلیدلی
کلید دَوَ بوینوندا
دَوَ شیروان یولوندا
شیروان یولی سَربه سَر
ایچینده میمون گَزَر
میمونون بالا لاری
منی گوردی آغلادی
اَت گیمَه قیغلادی
اَت گیم دَلیک دَلیک
قورباغا بولوح بولوح
قور باغانی حاخلادیم
حسن بَیَ ساخلادیم
حسن بیین نَیه وار
گوی مینجیقلی آتی وار
اَللی باتمان گوتی وار
ترجمه:
هَپسنَه آی هَپسنَه
هپسنه یِه پرنده بود
رو درختان باغ بود
پسر بیک اونو دید
با تیر زدِش
من از تیرِش بیزارَم
پیراهن کتان می بافم
پیراهن کتان رو میل بافتِ
بیاو زبان ما را بخوان
زبان ما زبان اورمو (ارومیه) است
اسب هایی که از اورمو آمدند
تودهانشون پنبه دانه می خوردند
تات (فرد غیر روستایی) به من ارزن داد
ارزن را به پرنده دادم
پرنده به من پر داد
بال و پر درآوردم برای پرواز
برای بازکردن در حق
در حق بسته بود
کلید رو گردن شتر بود
شتر تو راه شیروان بود
راه شیروان پرپیچ و خم بود
همه جاش پر از میمون بود
بچه های میمون
منو دیدند و گریه کردند
پشگل تو دامنم ریختند
دامنم سوراخ سوراخ شد
قورباغه تکه تکه
قورباغه را صدا زدم
برای حسن بیگ نگه داشتم
حسن بیگ چی دارد
اسبی دارد با گردنبند آبی
که پنجاه من باسن دارد
بایاتی لاری ) آتا بابا سوزو ، ائل و اوبا سوزو (
هر وقت بایاتی می خوانم یاد مرحومه خانم سرور نوری می افتم (یادش گرامی ، روحش شاد ) همیشه دخترهای جوان در روستا اطرافش را می گرفتند واز ایشان درخواست بایاتی می نمودند
مــــــــــن بیر قوشام یارالی
بـــــــو داغــــــلاریـــــن مارالی
فـــــــلـــک گــــــولــدو اوزومه
ائــــلــــــده ن ســـــالــدی آرالی
گـــوزده ن آخارگوزیاشی
ولله دَئــــلــــر دوز داشـــــــی
نــــــــامــــــرده بئل بـــاغلاما
کئسر آتـــار هــــــــــربــــاشی
گئــــــــجه گونوز دولانیر
غــــم اوســــتوسته قــــــالانیر
نـــــا حـــــق بــــالیق توتماغا
تــمیز ســـــــولار بـــــــولانیر
ایللر آچیلدی گئتدی
آیلار تؤکولدو گئتدی
بیر گون گلدی گنج لیگیم
اوزومه گولدو گئتدی
من عاشیق کتان یاخشی
گئیمه گه کتان یاخشی
گزمه گه یاد اولکه لر
ئولمه گه وطن یاخشی
عاشیق ناچار آغلاما
پیس گون گئچر آغلاما
بو قاپینی باغلایان
بیر گون آچار آغلاما
شالیم قارا بویاندی
اوجو یئره دایاندی
منیم آه ونالم دن
چرخ فلک دایاندی
***
عزیزی یم بو یارا
گئدر قالماز بو یارا
دوستا یاد دئمه ک اولماز
دوست هارا دوشمن هارا
***
گوزوم قالدی او قاشدا
او کیپریکده او قاشدا
مجنون تک دلی گویلوم
گزیری داغدا داشدا
***
من عاشیقم اهیم دیلر
گوز یاشیم اهین دیلر
یار ایله کئچن گونر
اولایدی اه ایندیلر
***
آراز اوسته بوز اوسته
کباب یانار کوز اوسته
گوی منی اولدورسون
دانیشدیغیم سوز اوسته
***
آغ الما قیزل آلما
تاقچایا دوزول آلما
بیلسئدیم یار گوندریب
ساخلاردیم یوز ایل آلما
***
آبی دونون آستانا
کهلیک گیریب بوستانا
قور خورام یاغیش یاغا
قارا تئل لر ایسلانا
***
یار قاپینی آچیبدی
نیه رنگین قاچیبدی
دور گل¡ بیزیم باخچایا
گور نه گولر آچیبدی¿
***
داغ باشینی ساری گؤردی
گؤز قامشادی تار گؤردی
جفاسینی من چکدیم
صفاسینی اغیار گؤردی
***
داغدا دومان یئری وار
قاشدا کمان یئری وار
بیر جوت نار ایتیرمیشم
سنده گمان یئری وار
***
الیمده علمیم وار
قیزیلدان قلمیم وار
یاخیندان گوره نمیرم
اوزاقدن سلامیم وار
***
باشیمدا کلاهیم وار
سنین تک پناهیم وار
گوزگوردی ¡گویول سئودی
منیم نه گناهیم وار¿
***
سؤزی سؤزدن آلان وار
زولفون اوزه سالان وار
گئدیرسن تئز قاییت گل
گؤزی یولدا قالان وار
***
حیط لری گولبسر
ایچینده گوللر اسر
من سنی چوخ ایستیرم
سن منی بیر مختصر
***
داغلار باشی قویون دیر
آی قیز بو نه اویون دیر
سنه موشتولوق وئریم
آچیلان آی تویون دیر
***
دردیوی دئ بیله نه
ایش باشینا گلنه
سیریوی دئمه کونلوم
هر اورویوه گوله نه
***
اوزه رلیک سن هواسان
هر بیر درده دواسان
درد قاپیدان گلنده
سن باجادان قوواسان
بوداغلار اولو داغلار /چشمه لی ،سولو داغلار
بوردا بیر آتلی اولوب/ گوی کشینر ،بولود آغلار
بوردان بیر آتلی گیچدی/آتین اویناتدی گیچدی
آی کیمی شفق ساچدی/گون کیمی باتدی کیچدی
داغلارا قار دوشوبده /گورته هامار دوشوبده
قبریمی یادلارقازیب/اهلیتم داردوشوبده
عزیزی یم غمده گول/غمده دانیش،غمده گول
آغ گونده گولن کونول/مردایگیدسن غمده گول
آشدیم،آشدیم گول اولدوم/بوی آتدیم سونبول اولدوم
بیر دیل بیلمز قوشدوم/اوخودوم بولبول اولدوم
آینانی آتدیم دوزه
شوقی دوشوب تبریزه
شوکور الحمدا...
ایشیمیز دوشوب اوزه
الیمدن پیچاخ دوشدی
بولمدیم هاچان دوشدی
من یارا نئیله میشدیم
یارمندن اوزاخ دوشدی
آت منی گوتدی قاشدی
سوموکلریم چاخناشدی
گئدون آناما دییون
منزیلیم اوزاخلاشدی
بوداغدا مارال گزر
تئللرین دارار گزر
من یارا نئیله میشدیم
یارمندن کنارگزر
گتیرمیین، یار، آدی
کؤنلوم یاردان، یارادی
من یاردان یارامادیم
هانسی عاشیق یارادی.
من عاشیق اودا، یاندی
اود توتدو، او، دا، یاندی
یار چکدی، من یئریدیم
من چکدیم او، دایاندی
من یانسام اودا، یانسین
من گدیم او، دایانسین
سنی مندن آییران
آلووا اودا، یانسین.
اولموشام یار عاشیقی
وار یارین یاراشیقی
دؤزرم یارا وورسان
اینجیدیر یار عاشیقی
گؤل چیچک یولا یولا
یاریم دؤشدؤ یولا
منی یولدان ائلدی
اؤزو گلمدی یولا
میندیرمه آتا منی
قورخورام آتا منی
من دایاقسیز قاللام
گر آتام آتا منی
گتمه بوردان بیر یانا
ساچلاریوی دارا بیر یانا
او کیمسه یه بیر یان کی
اودا سنه بیر یانا
هیجر اودونا یانینجان
من گلرم یانینجان
کشیگینده دورارام
یوخودان اویانینجا
گوش قفسده اوخوماز
کامانیم چوخ اوخوم، آز
گؤزلر شراب خومودور
بو خوم چوخ دور، او خوم آز
بولاقدان آخار سولار
باغبان گؤللری سولار
گؤل قدری بیلمیه نین
یازدا گؤللری سولار
بو دره نارین دره
گیتدیکجه نارین دره
بوردا بیر باغ سالدیم
یار گله نارین دره
آغ آلما قیزیل آلما
نیمچه یه دؤزؤل آلما
چیرکین آل نجیب اولسون
بد اصیل گؤزل آلما
باغا گیردیم ازلدن
دسته توتدوم خزلدن
بیلسیدیم وفان بودور
دوست اولمازدیم ازلدن
عزیزیم آشا آشا/
سو گلیر داشا داشا/
بیر جانیم وار ثروتیم/
اودا قربان داداشا
عزیزیم هر آیلار
هر اولدوزلار هر آیلار
باشیم جلاد الینده
دیلیم سنی هارایلار
عزیزیم وار دردیم
یوخ درمانیم وار دردیم
گؤل اکنلر گؤل دردی
من گؤل اکدیم خار دردیم
عزیزیم کیمی گؤزلر
تارچالان کیمی گؤزلر
قاشون کیمی قاش اولماز
گؤزلرین کیمی گؤزلر
بستانام تاغیم آغلار
غمدن یاپراغیم آغلار
ساغام اؤزؤم آغلارام
اؤلسم توپراغیم آغلار
چشمه لر آخارگدر،
سرچه لر اوچارگدر،
قوربانام وفالی دوستا،
وفاسیز باخار گدر.
اوجاغی یاخشی قالا
اودون قوی یاخشی قالا
نه اولار بو دؤنیادا
پیس اؤله یاخشی قالا
من عاشیق قازان آغلار
اود یانار قازان آغلار
غوربت یئرده اؤلنین
قبیرینی قازان آغلار
باغا گیردیم بوقانسیز دو (شتر ) گوردو کعروانسیز عالمه طبیب اولدوم اوزوم قالدیم درمان سیز
اولدوم آغلاماخماخدان ارخع سو باغلاماغدان باغدا یارپاخ قالمادی یاراماباغلاماخدان
عزیزیم باغه قره بی قوش گوردوم باغه قره لاله دن گوزل یوخدو اونوندا باغ قره
نصیحت : بهاریزدان قیشیزا گول ساخلایین
جوانلیقیزدان قوجالغیزا پول ساخلایین
کوسولیغیزدن بارشیغیزا یول ساخلایین
لای لای لار لای لای هایی که در روستای بالانج مرسوم بودند و مادران برای کودکان شیر خوارشان می خواندند لالایی ددیم یاتاسان قیزیل گوله باتاسان کولگسینده یاتاسان سسین چیخماز باجادان چیچهه دن قیزیلجا دان لای لای دئدیم گولونجه
قیزیل گول سنین اولسون
لالایی دئدیم اوجادان
آللاه سنی ساخلاسان
دانیشینجا گولونجه
بالاما لای لای دئدیم
ائللری نین دیلینجه
لای لایینام چمن ده
یئل اویناییب اسنده
محبتدن داشیرام
سن سوتومو امنده
لای لای بالام بئشیکده
بولبول اوخور ائشیکده
سن یات یوخون آل گینان
من دورموشام کئشیکده
لای لای ائو-ائشی یینده
یات بالام بئشی یینده
بیر من¡ بیر دان اولدوزو
دورموشوق کئشی یینده
لای لایین اؤز دیلینده
چالارام اؤز دیلینده
روزی سی بول اولارمیش
اولان قوزو ایلینده
آداب و سنن مردم بالانج درماههای پایان سال و عید نوروز
عید نوروز یکی از اعیاد ملی و باستانی مردم ایران می‌باشد که از نظر وسعت برگزاری مراسم، حالت منحصر به فرد نسبت به سایر اعیاد دارد. که با اتمام فصل زمستان و سال کهنه، همه اهالی در وجود خودش نوعی تحول و دگرگونی احساس می‌کنند که این امر همگام در ارتباط با تحول طبیعت و ناشی از آن است. این عید در میان ترکان به «یئنی گون» معروف بوده است.در بالانج استقبال از مراسم عید نوروز، معمولاً پس از پایان چله کوچک زمستان و آغاز اسفند ماه «بایرام‌آیی» شروع می‌گردید. در گذشته نه چندان دور ظاهر شدن افرادی به نام «تکم‌چی» در کوی و برزن روستا در این ماه پیام‌آور ورود سال جدید و آغاز مراسم عید نوروز بود.«تکم‌چی»ها تقریباً یک ماه مانده به عید به در خانه‌ها آمده و با به حرکت درآوردن اسبابی به نام «تکم» و خواندن تصنیف‌های شاد رسیدن بهار را نوید می‌دادند. اهالی نیز نسبت به آنها با مهربانی رفتار نموده و به قدر امکان هدایایی به آنها می‌دادند.
«تکم» شیطانکی بود که به شکل حیوان چهاردست و پا از چوب ساخته می‌شد. طول آن تقریباً 25 سانتیمتر و دست‌ها و پاهایش متناسب با این بدن و قابل حرکت بود. آن را با پارچه‌های رنگارنگ و تکه‌های آینه به طرز زیبایی می‌‌آراستند و در زیر شکم و انتهای آن چوب نازکی متصل می‌ساختند. این چوب از سوراخی که در وسط صفحه تخته‌ای تعبیه شده بود می‌گذشت و به آسانی بر روی تخته بالا و پایین می‌رفت.
تکم‌چی یا صاحب تکم، صفحه تخته را به طور افقی در یک دست نگه می‌داشت و با دست دیگر انتهای چوبی را که تکم بر آن نصب شده بود بالا و پایین می‌برد و بدین طریق مجسمه چوبی در روی تخته به حرکت درمی‌آمد و دست‌ها و پاها با برخورد به آن تخته صدایی را به وجود می‌آورد که چون ریتم و آهنگ مخصوصی داشت مثل صدای ضرب برای شنونده خوشایند می‌نمود. تکم‌چی با این حرکت دست و آهنگ و صدای تخته، آوازها و تصنیف‌هایی نیز می‌خواند. چون تکم مخصوص عید نوروز بود تصانیف و آوازها نیز همواره درباره بهار و عید سروده می‌شد و جنبه بشاراتی برای به پایان رسیدن زمستان و آمدن بهار داشت. مطلع آنها غالباً چنین بود:
بهار آمد بهار آمد خوش آمد سیزون بو تازه بایراموز مبارک
صیاد اوغلی
فردای روز سی ام بهمن ماه ، که روز پایان " کیچیک چیله " و اولین روز از اسفند ماه است ، در باور مردم روستای بالانج ، " صیاد اوغلی " نامیده می شود .
داستان مذکور به این صورت نقل شده است که " صیاد اوغلی " فرزند یکی از صیادان منطقه ، که با پایان یافتن " کیچیک چیله " ، و به گمان اینکه دیگر زمستان توان خود را از دست داده و به سردی و سختی روزهای گذشته نیست ، وسایل شکار را برداشته ، و راهی شکارگاه می شود . ولی هنگام برگشتن از شکار ، وضعیت هوا دگرگون شده و برف سنگینی منطقه را فرا می گیرد و " صیاد اوغلی " راه را گم کرده و بعد از ساعتها تلاش و نیافتن راه برگشت ، از حال رفته و در زیر خروارها برف ، مدفون میگردد .
از آن طرف پدر و مادر" صیاد اوغلی " که از نیامدن او نگران شده است ،پدرش به همراه روستائیان ، به جستجوی " صیاد اوغلی " راهی صحرا می شود ،ولی هر چه می گردند او را نیافته و نا امید قصد برگشت داشتند که یکی از روستائیان ، چشمش به ستونی از بخار می افتد که از نقطه ای در وسط دشت به هوا بلند می شود ، لذا مژدگانی به پدر صیاد اوغلی می برد که پسرش زنده است .
بدین ترتیب " صیاد اوغلی " را از زیر برف و در حالی که هنوز زنده بوده ، بیرون می آورند ، و از زبان او می شنوند که زمین گرم شده و علت زنده ماندن او هم ، گرمایی بوده که از زمین متصاعد می شده است .
بنا بر این افسانه ، مردم روستای بالانج ، روز اول اسفند ماه را روز نفس کشیدن زمین و گرم شدن آن دانسته و اصطلاحا" میگویند که :یئره نفس گلیب . ( زمین نفس میکشد )
چرشنبه آخشامی ؛ دب لر بالانج دا ( به زبان ترکی آذری )
اسکی چاغ لاردان بری ، یئنی ایلین قارشیلاماق تورن و شانلیک لری بالانج دا گوزل دب و یاراشیق لارنان گئچیرلنیر. بایرام آیین دا دورد چرشنبه میز وار ،ایلک چرشنبه «قره چرشنبه» یا «یالانچی چرشنبه» آدلانیب، بو چرشنبه گونون هَ «چیلله قووان» دا آد وئریب لر.ایکینجی چرشنبه «کول چرشنبه» سی ، اوچونجی چرشنبه «موشتولوق چرشنبه» سی و دوردونجی ایلین« سون چرشنبه» سی یا «آخر چرشنبه» آدلانیب.سون چرشنبه نین آخشامی «چرشنبه آخشامی » آذربایجان خالقی نین یانیندا اوزل بیر یئری وار ، بو گونون گوزل دب لری اولوب که بو قیسسا یازی دا اون لاردان سوز آپاراجاییق.
بئله دییه بیلریق که «چرشنبه آخشامی» نین مراسیمی گون اورتا دان سونرا باشلانیر و عائله بیرلیق دهَ «چرشنبه بازارلیقی»نا چیخارلار و یئنی پالتار، باشماخ آلینار اما چرشنبه آخشامی نین اوزل بازارلیقی «آینا» ، «داراق» و چرشنبه آخشامی نین یئمیشانلاری اولار.
«چرشنبه آخشامی»نین بیر باشقا دبی پای آپارماق دیر که اوغلان ائویندن قیز ائوینه آپاریلار و بو پای لار گوزل بوغچالارین ایچینه بوکولیب و بیر شانلیکله قیز ایویه گوتیرلنیر.قیز توی ائلدیقدن سونرا قیزین آتاسی چرشنبه آخشامی پای گوندرر.بالانج دا بو پایی «چرشنبه لیق » آدلاندیراللار.
گون باتاندان سونرا هر عائله ائوینین قاباغی نا ییغناشیب و اود آچارلار و اودون اوستون دن آتلانارلار اوزللیکله قیزلار آتلاناندا دییر لر:
آتیل –باتیل چرشنبه
بختیم آچیل چرشنبه
***
آغیرلیغیم-اوغورلوغوم اودلارا
منیم له هوپولمایان یادلارا
آغیرلیغیم اود اولسون
اوددا یانان یاداولسون
اود اوستنَ آتلاناق
هرجفایا قاتلاناق
آغیرلیغیم-اوغورلوغوم اودلارا
منیم له هوپولمایان یادلارا
***
آتیل –توتول چرشنبه
چیللم توکول چرشنبه
بختیم آچیل چرشنبه
بالانج دا «چرشنبه آخشامی» نین لاب گورکملی دب لریننن «شال ساللاماق»دیر که هر کس اوز یاخین قوهوم یا قاپی قونشی سی نا گئدیب و بیر شال باجادان ساللار، ائو صاحابی دا شالا جوراب ،بویالی یومورتا،یئمیشان باغلار اما بو دبین شانلیکه اورادادیر که ائو صاحابی شال ساللایانی تانیمی یا.بو دب اورمو دا« بئلی بئلی» آدلانار.
شهریارین شعری
بایرامی دی گئجه قوشی اوخوردی
آداخلی قیز بیک جورابین توخوردی
هر کس شالین بیرباجادان سوخوردی
آی نه گوزل قایدادی شال ساللاماق
بیک شالینا بایراملیقین باغلاماق
شال ایسته‌دیم منده ائوده آغلادیم
بیرشال آلیب تئز بئلیمه باغلادیم
غلام گیله قاشدیم شالی ساللادیم
فاطما خالا منه جوراب باغلادی
خان ننه‌می یادا سالیب آغلادی
«فال دورماق» بو گونون بیر باشقا دبی دیر که هر کس عائله و یا قونشی دا بویوک لرین قاپی سی نا گئدیب و اونلارین سوزلریندهَ اوز ایستکلرینه آختارارلار، بو دب چوخلی قیزلار آراسیندا که هئله گلین اولماییبلار یا ائولی خانیم لار که اوشاق لاری اولماز و سونسیز اولارلار یایقین اولار. بالانج دا «چرشنبه آخشامی» اوشاقلار چاتداما آتیب و آتا بابا سوزلری یا سایاچی سوزلری دییرلر.
منجیق چخادی
صفر آیین آخر چرشنبه سی بیردن کوزه هرکس نیت ایلیندن سونرا بیردن منجیق آتار (دویمه – سانجاق -..... ) کوزهنین ایچنده کریک سو اولا . او کوزنه نوداندان آثارلار . صاباحی هامی یخشلار بیر یره و کوزن ورلر بیر نفرن الینه که اونون باشینا چادرا اورتعلر .بیر بایاتی اوخویاندان سونرا بیردن منجیق لاردان چیخادالار
خدیر نبی
در میان مردم بالانج آئینی است که در فاصله بین چله بزرگ و کوچک مراسم خدیرنبی برگزار می گردد یعنی چهار روز مانده از چله بزرگ و چهار روز گذشته از چله کوچک ایام خدیرنبی بشمار می رود. مردم در این هنگام هر کس به وسع و توانایی مالی خود گندم و عدس و نخود وسایر دانه هایی که درایام تابستان پس از مصرف میوه های دانه دار مثل خربزه و هندوانه و... جمع کرده اند روی اجاق تفت می دهند پس از برشته کردن دانه ها و غلات مقدار تخم گشنیز و شاه دانه با آن مواد اختلاط می کنند و برای آرد نمودن مواد آن را به آسیاب می برند و آرد می کنند و یا با آس دستی مواد را آرد می کنند و به آن «قوووت» می گویند. (اخیراً نیز با آسیاب الکترونیکی هر کس در خانه خود مواد را آرد می کنند) . در ایام خدیر قوووت را در ظرفی می ریزند و یک شبانه روز به خاطر خدیر نبی نگه می دارند و بعد قوووت را در خانواده مصرف می کنند و یا به همسایگان و خویشان و.. هدیه می کنند و در مقابل ممکن افرادی که این هدیه را دریافت نموده اند ، ظرف قوووت برای این که خالی به خانه هدیه کننده برگردانده نشود داخل ظرف قوووت پول نقد و یا تخم مرغ و یا حبه قند می گذارند. و ظرف را بر می گردانند. قوووت از بس که دارای مواد کانی و انواع مواد مغذی درش و جود دارد در ایام زمستان تامین کننده بسیار خوبی برای سلامتی افراد بخصوص میانسالان می باشد قوووت را برای اینکه راحت تر مصرف شود با آب و یا شیره انگور و یا با عسل ویا اینکه با کره حیوانی مخلوط می کنند ومصرف می نمایند. ضمنا بر این باورند که درخدیر (خضر پیامبر) زمستان را اعلام و با پایان این ایام زمستان پایان می یابد و بالاخره بر این باورند که خدیر نبی در یکی ازاین ایام می آید و به منازل و اصطبل ها وسایر مکان ها سر می زند و یا از محل هایی گذرمی کند و مایه خیر و برکت می شود و برای همین منظور زنان منطقه قووت " govot " مهیا می کردند و در جایی که دوراز دسترسی افراد باشد می گذاشتند تا خدیر به هنگام گذر کردن اثری از خود بر آن بگذارد. بالاخره زنان در این چند شب و روز قووت " govot " را رویت می کردند اگر ردی و اثر اعضای بد نرا په روی آن مشاهده می کردند و یقین می کردند که خدیر آمده و دستهایش روی قووت " govot " زده است از آن بعنوان تبرک به همسایگان وقوم خویشان تقدیم می کردند . وضمنا قووت نمکی را به دختران دم بخت می دادند و عقیده بر این داشتند چون این قوت باعث تشنگی اینها خواهد شد شب درخواب هرکس برای رفع تشنگی آنها برایشان آب بدهد با آن عروسی خواهند نمود
خدیر نبی حقینده
خدیرا خدیر دئیرلر
خدیرا چراغ قویار لار
من خدیرا نئله یم
آیاغین قوجاقلایم
باشینا اورمک سالیم
خان ایاقا اورسانان
خدیری یولا سالسانا
خدیر اوئره نی اوگرلر
وئرمینی سوگرلر
ائل تقویمینده اساس قیش یئتمیش گوندن عیبارتدیر:
40 گون بؤیوک چیلله دیر دی آیی نین اولیندن بهمنین اونونا کیمی
20 گون کیچیک چیلله او دا بهمنین اون بیریندن سونونا کیمی
10 گون ده قاری ننه چیلله سی او دا ایسفندین بیریندن اونونا کیمی
آذربایجان نیسبتا سویوق اؤلکه دیر. قارلارا وئریلن آدلاردان دا همین مسئله آیدین اولور. تاتلارین برف -ی و عربلرین بفر-ی قارشیسندا بیز ده گؤرون نئچه آد وار:
قار، قیروو ، سولوقار ، آلاچار پوو، قوش باشی، بئچه باشی، کئچی قیران، دانا قیران،
ائششک قیران و ....
ایسفند آیی‌نین قارلارینا دا قار یئین دئیرلر، چونکو بو آیداکی قارلار بیر-ایکی گوندن چوخ دوام گتیرمز ، اریر، گئدر و اریدیکجه ده اؤزوندن قاباق یاغان قارلاری ارید ر. قاریئین قارلارین دا هره سینین بیر آدی وار:
موشتولوقچو قار، بیلدیرچین قاری، قارقا قاری، سرچه قاری، چرشنبه قاری.
چیلله گئجه سی (شب یلدا )
در روستای بالانج شب یلدا را جشن می گیرند و برای شب یلدا حتما بایستی هندوانه داشته باشند که خوردن هندوانه سلامتی آنهار را تا چیلله دیگر تضمین می نماید وحلوای گردویی و پشمک نیز به همراه آجیل ، انگور(مه لاخ ) ،گردو، کشمش ، سیب سرخ و سفید و از سایر میوه ها در سر سفره شان می گذارند بیشتر خانوارها غذای شام آنها کوفته می باشد و ضمنا دلمه برگ مو می پزند و در سر سفره می گذارند و اعتقاد دارند که با خوردن این غذا باغات انگور درفصل سرد از گزند سرما در امان خواهند بود قبلا همه تنقلات را در سینی بزرگ می چیدند و روی کرسی می گذاشتند و همراه با قصه گفتن تا نیمه های شب مشغول خوردن می شدند و خانو اده ها در منزل بزرگ خاندان جمع می شدند
سادات روستای بالانج :
برای اولین بارسادات بالانج حدودا" ازتاریخ 1240هجری شمسی بنا به دستورحکمران دولتی منطقه از روستای باراندوز به روستای بالانج دعوت شدند و در این روستا ساکن گردیده اند . این سادات به عنوان مبلغین مذهبی منطقه نیز محسوب می شدند . که سید آقاوردی فرزند سید اسکندر به همراه خانواده خویش به روستای بالانج عازم ودر آنجا ساکن گردیده اند و مورد احترام و اعتماد مردم منطقه نیز بودند.
|
ردیف |
اجداد سادات |
اسامی سادات روستای بالانج تا تاریخ 1367 |
||||||||||||
|
1 |
سید آتش بیگ |
سید تقی |
سید نقی |
سید اسکندر |
سید آقاوردی |
سید هاشم |
سید حسن آقا |
|
|
|
|
|
|
|
|
سید بیوک آقا |
سید جلال |
|
|
|
|
|
|
|
||||||
|
سید کوچک آقا |
|
|
|
|
|
|
|
|||||||
|
سید علی |
(سید ولی –سید نبی – سید هاشم –سید شاهرخ – سید فرخ – سید منصور) طاهری |
|||||||||||||
|
سید احمد |
سید آقاوردی |
|||||||||||||
|
2 |
سید علی مراجول داماد آقای مشهدی حسین ازروستای قلعه جوق به روستای بالانج آمدند و در بالانج نیز ساکن شدند |
|||||||||||||
|
3 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
4 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
5 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
لیلی تپه : تپه ای است در طرف شمال شرقی روستای بالانج قرار گرفته است و از یک طرف به ساختمانهای روستا چسبیده و از سه طرف دیگر در محاصره باغ های سیب قرار گرفته است و بعضی وقتها از طرف صاحبان باغات اطراف خاک آنرا برداشته و به عنوان کود استفاده می نمایند این تپه مربوط به دوران پیش از تاریخ ایران باستان است و این اثر با همت حاج آقا سید علی طاهری در تاریخ 1 0 آذر 1344 با شماره ثبت 458 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است در این تپه انواع سنگ و شیشه های قهوه ای رنگ برنده یافت می شود و بعضی مواقع از طرف غارتگران وسایل قدیمی کندو کاو هایی انجام گرفته است مسا حت تپه تقریبا 2000 متر مربع می باشد
روستای سر سبز من
معرفی روستای سرسبز بالانج توسط سید هاشم طاهری بالانجی
بنده با توجه به علاقه و خاطرات و روزهای خوشی که در این محیط داشتم و برزگ شدم خواستم که محیط این روستای زیبا و سرسبز در عین حال ساده را به همه عزیزان معرفی بکنم از همه عزیزانی که در مورد این روستا و تاریخچه آن اطلاعاتی دارند خواهش میکنم که در تکمیل آن به بنده کمک بکنند و نظر بدهند . متشکرم
یکی ازروستای سرسبز وزیبا و جلگه ای شهر ارومیه را بیشتر بشناسیم: روستای بالانج مرکز دهستان جنوبی باراندوز چای می باشد که به روایتی بالانیش نیزقبلا میگفتندکه این روستا در استان آذربایجان غربی و18 کیلو متری درجنوب شهرستان ارومیه واقع شده است .وخود روستا در کنار جاده اصلی ارومیه- اشنویه و ارومیه به میاندوآب قرار گرفته است که به سه راهه مشهور است وگذر گاه بیش از 20 روستا از بالانج می باشد و استعداد تبدیل شدن به یک بخشداری را دارد که در حال حاضر خود روستا از چند محله تشکیل شده است عبارتنداز محله بالانج قدیمی –محله حاجی آباد – علی آباد .... که جمعیت این محله ها بیش از 3000 نفر می باشد ودر ایام کاری جمعیت بالانج بیش از 6000 نفر می باشد و ضمنا روستای تولکان که قبلا یکی از محلات روستای بالانج بود در حال حاضر برای خودش مسقل و دارای شورا می باشد روستای بالانج چون نگینی در بین درختان سرسبز محاصره شده است واز اطراف آن را رودخانه هایی جاری هستند که آب این رود خانه ها از کوههای بلند اطراف مانند دالامپر و بز سینا و ماه داغی و ملکه داشی و دره شهداو درین قلعه سرچشمه می گیرد و این رودخانه ها بدلیل سیلابی بودن چندین بار در طول تاریخ روستای بالانج راتخریب نموده گفتنی است در حال حاضر در بالانج چهار مسجد ( دومسجد اهل تشیع و دو مسجد اهل سنت ) و یک خانقاه و یک کلیسا وجود دارد . ( مسجدولی عصر بالانج یکی از قدیمی ترین مساجد منطقه محال باراندوزچای می باشدکه درطول تاریخ سه بار توسط سیل رودخانه بالانج (درین قلعه ) تخریب شده و دوباره با همت روستاییان بازسازی شده است و قدمت آن به بیش از 500 سال می رسد واز جلو مسجد یک رود کوچک به نام قوبو چایی می گذرد واین مسجد در مرکزیت روستای بالانج و در کنار جاده اصلی قرار دارد ) . ضمنا محل روستای بالانج در طول تاریخ با توجه به آتش سوزی و اپیدمی بیماریها پنج بار تغییر محل داده است که بقایای روستا های قبلی را می توان مشاهده کرد
شهدای روستای بالانج :
روستای بالانج یکی از مهمترین و استراتژیترین روستاهای شهرستان ارومیه می باشد خانواده های عزیز این روستا هم در اوایل انقلاب و هم در دوران دفاع مقدس فرزندان غیوری را تقدیم حفظ اسلام وحفظ آب و خاک کشور عزیز و قدرتمند مان نموده است که یادشان گرامی وروحشان شاد وراهشان تداوم باد اسامی آنها عبارتند از :
1- شهید ذولفعلی حسنی اولین شهید روستای بالانج
2- شهید احمد غفاری
3- شهید حبیب نا ئبی
4- شهید کتابعلی خدایی
5- شهید اصلان صوفی زاده
6- شهید داریوش اسد زاده
7- شهید مقصود سلطانی
8- شهید کریم جلیلی
9- شهید جلیل نائبی
10- شهیدرحمت فرهادی
11- شهید میر جواد سجادی
12- شهید تقی عظیم پور بالانجی
13-شهید جعفر مصطفی پور
14 - شهیدسرگون آکویانس بالانجی
15- شهیدالهوردی طلعتی
16 - شهید فرمان پسر ستار
17- شهید عوض پسر سید
18- بهار علی پسر ابراهیم
جانبازان دفاع مقدس روستای بالانج :
1- یدالله امانی
2- حسین حقی
3- مظفر غلام زاده
4- جعفر ثمره ای
5- حبیب بالانجی
6- زینال فرهادی
7-مرحوم میرداریوش سجادی
8- فرمان رمضانی
9- فرمان ستاری
زبان اصلی روستا ی بالانج از قدیم الایام ترکی آذری می باشد.
درروستای بالانج اقوام متعددی زندگی می کنند که تا سال 1365 شمسی اقوام ترک و مسیحی با مذاهب ( شیعه اثنی اشعری – اهل سنت - ارامنه – آشوری – یهودی ) در کنار هم زندگی می کردندو از سال 1365 شمسی بدلیل نا امنی مناطق ویا به جهت امرار معاش طوایفی از برادران و خواهران کرد زبان کم کم به روستای بالانج کوچ نمودند و ساکن شدند ودر حال حاضر زبانهای رایج ترکی و کردی و مسیحی می باشد واین اقوام درکنار هم در صلح وصفا زندگی می نمایند.
روستای بالانج دارای باغهای خیلی سرسبز و زیبا که انواع درختان میوه را دارا می باشد درختانی چون ( سیب و انگور وگلابی –هلو- گردو –زرد آلو – شلیلو – گیلاس – آلبالو – آلوچه –توت – بید – بادام - ...... ) در این باغات وجود دارد و پیشه اصلی مردم این روستا باغداری می باشد و در کنار باغداری به کاشتن کدو –هندوانه – خربزه – خیار – گوجه فرنگی – فلفل – انواع سبزیجات – آفتاب گردان – توت فرنگی – گندم – نخود – لوبیا – دانه های روغنی ...... نیزمبادرت می نمایند .و در بعضی از خانوارها حیوانات اهلی مانند گاو و گوسفند و گاومیش .... نیز برای استفاده خود شان نگهداری می کنند
آب و هوای این روستا به دلیل جلگه ای بودن دارای آب و هوای معتدل می باشد به طوری که چهار فصل سال در این منطقه به وضوح مشهود است و در زمستانها دارای برف و بهار بارانی و تابستان ملایم و در پاییز بارانی می باشد و در بعضی ازسالها در فصل پاییز بدلیل وزش باد بیشتر محصول درختی این منطقه ریزش می نماید و باعث خسارت قابل توجهی به باغداران می گردد . قبلا بیشترین باغات انگوردر منطقه باراندوز چای در روستا ی بالانج بود . که از سال 1350 در روستای بالانج بیشتر اهالی مبادرت به کاشتن درخت سیب نمودند ،بطوری که بهترین باغات سیب درحال حاضر در روستای بالانج می باشد واز این روستا کاشتن سیب به سایر مناطق گسترش پیدا کرد
رودخانه ها (باراندوز چای- بالانج چای) : رودخانه بالانج از دو سر شاخه اصلی باراندوزچای و بالانج چای تشکیل شده است. سرشاخه باراندوزچای از ارتفاعات مرزی ایران و ترکیه و از دامنههای غربی کوه های دالامپر و بز سیناسرچشمه میگیرد. این شاخه از دشت زیوه عبور کرده و در طی مسیر خود تغییر جهتهای متعددی میدهد. سرشاخه بالانج‌چای که از ارتفاعات کشوغزان و احمد والی در شمال اشنویه و دره شهداء و درین قلعه از کوههای ماه داغی سرچشمه گرفته و در امتداد شمال در کنار جاده اشنویه به ارومیه ادامه مسیر داده و پس از طی مسافتی و دریافت شاخه های کوچک متعدد در حاشیه غربی جاده مذکور به یکی از شاخه های باراندوز چای در جنوب روستا ی اوزان و تومتر در نزذیکی قبرستان بادکی به هم وصل می گردند. رودخانه باراندوزو بالانج پس از ورود به دشت ارومیه به شعبات مختلف تقسیم میگردد وضمنا این دو رود خانه در نزدیکی روستای گلدانلو وزیوک به هم می پیوندند وپس از عبور از کنار روستای خضر آباد در انتها در شمال آبادی جیران به باتلاقهای شور ساحل دریاچه ارومیه میریزند. آب این رودخانه ها در طول سال جاری است با توجه به اینکه باغات درختی ،زیادی در اطراف این رودخانه ها بوجود آورده اند باعث شده که آب این رودخانه ها بیشتر مصرف باغات بالا دست گردد ودر ماههای تیر و مرداد و شهریور آب آن به زمینهای پایین رودخانه کمتر برسد یکی از کارهای خوبی که در مسیر این رودخانه ها انجام یافته ساختن آب بند هایی جهت تقسیم مساوی آب به نسبت مقدار اراضی روستاها می باشد که این ابتکار و پی گیری آنجام آن توسط حجت الاسلام والمسلمین حاج آقا حسنی و مرحوم حاج آقا سید علی طاهری می باشد قبلا درساختن محلهای آب بند روستاها جنگ و درگیری های زیادی بین روستائیان اتفاق می افتاد که در یکی ازاین در گیریهای بین روستا ئیان دهستان جنوبی و دهستان شمالی باراندوز چای در کنار رودخانه باراندوزچای اگر مرحوم حاج آقا سیدعلی طاهری (رحمت اله علیه ) میانجگری نکرده بودند تقریبا در این درگیری احتمال داشت چندین نفر جان خودشان را از دست می دادند و بیشتر خانواده ها داغدار می شدند
معرفی پل باراندوزچای ( خان کورپسی )
این پل دوره قاجاری در حدود پانزده کیلومتری جاده بالانج - ارومیه، بر روی رودخانه " باراندوز" نرسیده به روستای بالانج ساخته شده است. پل باراندوز چهل متر طول، پنج متر عرض، شش چشمه بزرگ باقوس جناقی و پنج چشمه طاق کوچک با طاق رومی دارد. جهت پل شمالی – جنوبی است و پنج پایه دارد. دیوار پایه ها با تخته سنگ های بزرگ مکعبی شکل با ملاط آهک ساخته شده اند. ولی داخل دیواره پایه ها را با لاشه سنگ های ریز و درشت و با ملاط آهک پر کرده اند. اندازه این پایه ها بدون احتساب آب شکن ها 60/3 ×55/5 متر و ارتفاع آن ها 80/1 متر است .
پایه های پل در جهت مخالف جریان آب، دارای آب شکن های مثلثی شکل به اندازه 50/2 متر است. این آب شکن ها نیز با تخته سنگ های بزرگ مکعبی شکل با ملاط آهک تا قسمت پایه طاق ها بالا برده شده اند .
چشمه های پل باراندوز دو به دو با هم مساوی و هم اندازه هستند و چشمه های وسطی یعنی چشمه سوم و چهارم بزرگ ترین چشمه های این پل به شمار می روند .
علاوه بر چشمه های بزرگ، چشمه طاق های کوچک بر روی پنج پایه این پل قرار دارنداین چشمه طاق های کور علاوه بر جنبه تزیینی، برای کم کردن بار اضافی پل در روی آن تعبیه شده اند
اندازه این چشمه طاق ها به طول 20/1 متر و به ارتفاع 20/1 متر است. و با طاق هلالی یا رومی و با آجر پوشیده شده اند. بدنه پل را با آجرهای سرخ رنگ تا قسمت گذر پل بالا برده اند و داخل دیواره های بدنه را با قلوه سنگ های رودخانه ای و ملاط آهک پر کرده اند. در بدنه پل علاوه بر چشمه طاق های کور، نیم ستون های تزیینی نیز تعبیه شده است .
منبع: میراث فرهنگی استان آذربایجان غربی
ایران - آذر بایجان غربی - شهرستان ارومیه - روستای بالانج – قالا دوشو
قالا دوشو -- تپه ای بود در روستای بالانج که روبروی مسجد ولی عصر واقع شده بود این تپه به علت آفتاب گیر بودن مردم روستا در روزهای سرد آفتابی در آنجا جمع می شدند مخصوصا در ایام عید نوروز که بازیهای (آراداقالدی - قعیش قعیش - جولایا آدی - کوزآغاش - قوالاقاشده - قرمز یومورتا - بادام - مش داش - پله دسته -گیزلن پوپ - شار - گردکان یا جعویز - الم یاندی - زو - خط در چین - دوزوم - کش - عمو زنجیر باف - اوشدو اوشدو - گل یا پوچ - قوناخ با جی - چله قودو )را انجام می دادند .در حال حاضر از بالای قالادوشو جاده اصلی را عبور داده اند و ضمنا بخشداری مرکزی با هماهنگی شورای و دهیاری روستا مغازه های دستفروش در بالای آن و کنار جاده اصلی راه اندازی نموده است، که آن ماهیت اصلی خودرا از دست داده است . و به زیبایی روستا نیز لطمه وارده آورده اند .درحالی که برای زیبایی روستا و چشم انداز خوب آن بهتر از این می توانستند اقدام نمایند .
آب آشامیدنی روستا:
آب آشامیدنی روستا قبلا از طریق چشمه های اطراف روستا ( داش بولاغی – مسجد بولاغی (بالای آن ساختمان دهیاری را ساخته اند )– شوشورا بولاغی (نام جدید ایللر بولاغی)) تامین می شد ولی در حال حاضر آب روستا از طریق چاه عمیق به وسیله لوله کشی خانه به خانه تامین می شود و دارای آب بهداشتی می باشدو یک نفر از اهالی نیز مسئول نگهداری آن می باشد
اولین های روستای بالانج نسبت به سایر روستا های محال باراندوز چای:
1- اولین مدرسه درروستای بالانج ساخته شده است که زمین آن توسط آقای بیو ک خان فتحی اهداء شده است
2- اولین شرکت تعاونی روستایی (1338) که اولین مدیر عامل مرحوم حاج آقا سید علی طاهری بالانجی بودند که مرحوم حاج آقا طاهری در سطح استان جزو اولین مدیر عامل می باشند
3- اولین پاسگاه ژاندارمری ( زمین پاسگاه توسط آقای مشیری خان اهدا شده بود ) که قبلا در ورودی روستا قرار گرفته بود ولی حال در وسط روستا و کنار جاده اصلی ارومیه - اشنویه می باشد
4- اولین خانه انصاف که به مشکلات روستائیان رسیدگی می کردند و ضمنا دارای کتابخانه بود و به فعالیتهای فرهنگی روستا نیز می پرداخت
5- اولین مهد کودک
6- اولین شورای اسلامی روستایی (حاج سیدعلی طاهری – حاج حسین حسین بیگی – فتح اله امانی )
7- اولین دهیارروستا ی بالانج ( سید ضیاءالدین طاهری )
8- اولین پست و تلگراف بالانج
9- اولین خدمات مروج کشاورزی
10- اولین درمانگاه (در سال 1336 در روستا افتتاح شد و در محوطه میدان روستا در نبش کوچه ودر ساختمان بیوک خان فتحی قرار گرفته بود و کارکنان آن متشکل از یک نفر پزشک بنام دکتر زارع و یک نفر مستخدم که پزشک محترم هم کار طبابت را به عهده داشت و هم مسئول داروخانه بود و هم کار تزیقات و پانسمان را انجام می داد و بیش از سی روستا تحت پوشش این درمانگاه بودند و روستائیان خیلی از این پزشک به نیکی یاد می کنند که ساختمان این درمانگاه در سال 1347 توسط سیل ویران شد
11- اولین مرکز بهداشتی درمانی روستایی بعد از خرابی درمانگاه قدیمی در سال 1348 در کنار جاده اصلی و کنار رودخانه احداث گردید که زمین آن توسط آقای سیفعلی مولود پور اهدا گردید. و مجددا با توجه به فرسودگی ساختمان آن مرکز مجددا در سال 1396 باز سازی گردید
12- اولین مرکزتسهیلات زایمانی
13- اولین روستا استفاده کننده از برق سراسری
14- اولین فروشگاه تعاونی روستایی
15- اولین واحد فوریتهای پزشکی ( اورژانس 115 )
16- اولین حمام مجهز که این حمام باعث شد بیشتر بیماریهای عفونی و قارچی از سطح روستا ریشه کن بشود . ضمنا زمین آن برای احداث از طرف مرحوم اوستا نوروزنوروزیان اهدای شده بود .
امکانات فرهنگی و خدماتی دولتی :
1- خانه بهداشت بالانج
2- مرکزخدمات جامع سلامت شبانه روزی بالانج
3- مساجد (3مسجد) - یک خانقاه -یک کلیسا
4- پایگاه مقا ومت بسیج
5- مدارس ابتدایی – راهنمایی – دبیرستان
6- مهد کودک ویا خدمات بهزیستی
7- مخابرات و تلفن
8- پاسگاه نیروی انتظامی بالانج که زمین اهدایی آن از طرف خانواده مرحوم مشیری اهدای شده است
9- سالن ورزشی
10- روستا دارای شورا اسلامی و دهیار می باشد یکی از عادتهای خوب این روستا در این مورد این است که هر موقع در انتخاب شورا اعضاء آن از هر قومی انتخاب شود اهالی برای آن احترام خاصی قائل می باشند و از آنها حرف شنوی دارند
11- خدمات کشاورزی
12- جایگاه سوخت
13- شرکت تعاونی روستایی
14- فروشگاه تعاونی مصرف
15- خانه کتاب که در سال 96 باهمکاری جوانان روستا و شورای اسلامی و دهیاری راه اندازی گردید
16- خانه بهداشت تولکان که زمین آن از طرف خانواده مرحوم حاج سید علی طاهری اهدای شده است
امکانات بخش خصوصی روستا :
1- فروشگاههای تهیه و توزیع موادغذایی
2- کلنیک پزشکی ودندانپزشکی
3- داروخانه
4- قصابی
5- قهوه خانه
6- رستورانهای غذا خوری
7- انواع نانوایی
8- بستنی فروشی
9- فروشگاه لوازم و تجهیزات برق –تاسیسات – مکانیکی
10- تعمیرات مکانیکی و برقی
11- کارگا ه چوب بریها
12- سم فروشی
13- تیر آهن فروشی
14- تعمیرات انواع خودرو و انواع موتورها و دو چرخه......
15- قنادی
16- آرایشگاه
17- جعبه و پوشال فروشی
18- تاکسی تلفنی
19- بنگاههای معاملاتی
20- فروشگاه لوازم خانگی
21- مرغ فروشی
22- دفاتر بیمه
وادی های رحمت :
1- قبرستان گنبعز یا گنبد که بیش از هزار سال قدمت دارد (که سه نسل از اجداد من در این قبرستان مدفون هستند ودو یا سه نسل از اجداد من نیز در قبرستان کنار روستای باراندوز دفن شده اند واین قبر ها مورد عنایت اهالی منطقه می باشند ) واقع در کنار جاده روستای توپوز آباد
2- قبرستان اران آغاجی (واقع در کنار جاده اشنویه چسبیده به روستای تولکان )
3- قبرستان بادکی ( واقع در کنار جاده اشنویه یک کیلو متری روستای تولکان )
4- قبرستان مسیحیان ( واقع در کنار جاده قدیمی بالانج به روستای توپوز آباد )
فرهنگهای رایج در روستا ی بالانج:
1- عروسیها
2- مجالس ترحیم : مشارکت اهالی روستائیان در این امر قابل ستایش می باشد به طوریکه همه کارهای کفن ودفن وبرگزاری مراسم و پذیرایی از مهمانیها را روستائیان خودشان انجام می دهند
3- مهمانیها ( خیلی ساده و بی ریا انجام می گیرد )
4- چهارشنبه سوری
5- عید نوروز
6- جشنها ی ملی و مذهبی
7- بزرگداشت سالروزها
8- غذاهای محلی : آبگوشت - سیرابی - کله پاچه - کوفته - انواع دلمه (مو -کلم - بادمجان - کدو -کمبوزه - گوجه فرنگی -... ) آش (دوغ - ماست - کشک - ترش - کلم - گول آغا - وسبزیهای کوهی ) - اوماج آشی - ترشولی - آش بلغور - ماش شورباسی - عدس شورباسی - قره ماش شورباسی - قیله شورباسی - گوزلمه - اشکنه - بورانی هویج و لوبیا - یتیمچه - انواع سرخ کردنی - خاکینه - کاچی - شیر برنج - - قورمه سبزی - قیمه پلو - چلو مرغ - لوبیا پلو - عدس پلو - قره ماش پلو - کعته - قابله (بلغور +کشمش+سبزی ) -املت -
9- نوشیدنیهای محلی : شربت بید مشک - شربت بادرنجبو - شربت آلبالو - شربت دوشاب - دوغ - شربت اسکنجبین -
عرقیجات : عرق ( بیدمشک - بادرنجبو - نعناع - شاه استرم - پونه - گلاب - یونجه - قیز یاغی )
10- چیدن سیب درختی (از 5 مهر ماه چیدن سیب را شروع می نمایند )
11- چیدن انگور ( از بیستم شهریور ماه شروع به چیدن انگور می شود که محصولات انگور ( آبغوره - برگ مو - کشمش - مه لاغ - دوشاب - رب انگور - سبزه - ریچال - تیاندیبه - پولوش - سرکه )
12- مراحل پخت دوشاب ( شیره پزی ) بعد از چیدن انگور ها و شستشوی آنها انگور ها را در جای مخصوص (تاوا ) ریخته و با پا له می کنند و آب حاصل را در تاغار های بزرگ تا سه چهارم آن را پر کرده و خاک سفید یک یا دو آب گردن ریخته با جوب به هم می زنند و می گذارند یک الی دو ساعت بماند تا خودش بریده شود (کعسعر ) بعد کف ها را برداشته دوباره به هم می زنند تا آب انگور شیرین و گوارا برای پخت آماده شود و بعد از ریختن آب انگور صاف شده به تییان ( ظرف مسی بزرگ ) و گذاشتن روی اجاق پختن آن را شروع می نمایند
13- مراسم عزاداری شهیدان کربلا درماه محرم : که از اول ماه محرم شروع می شود .و درروزهای تاسوعا و عاشورا دسته زنجیر زنان در خیابانهای روستا به زنجیر زنی می پردازند و ضمنا دسته زنجیر زنی را به امامزاده های اطراف می برند و اهالی روستا ( شیعه و اهل سنت ) نیز زنجیر زنان را همراهی می نمایند.
برپایی مراسم عزاداری سالار شهیدان در روستای بالانج
14- بازیهای محلی (آراداقالدی - قعیش قعیش - جولایا آدی - کوزآغاش - قوالاقاشده - قرمز یومورتا - بادام - مش داش - پله دسته -گیزلن پوپ - شار - گردکان یا جعویز - الم یاندی - زو - خط در چین - دوزوم - کش - عمو زنجیر باف - اوشدو اوشدو - گل یا پوچ - قوناخ با جی - چله قودو ) نحوه انجام آنها را بزودی خواهم نوشت .
15- آوازهای محلی (آواز های آشیق های محلی )
16- پختن رب گوجه :
17- ختنه کودکان : اهل خانواده دور هم جمع می شوند وضمنا تخم مرغ سرخ کرده آماده می نمایند و به دست کودک می دهند
18- دندان در آوردن نوزادان : هدیح می پزند (گندم را آب پز می نمایند ) و فامیلها و آشنایان می فرستند و آنها هم در عوض هدیه ای به آنها ارسال می دارند
19-
(( توجه : برداشت مطالب و تصاویر همراه با ذکر منبع برای عموم آزاد می باشد .
